شرایط پیچیده و دشوار وضعیت عرضه و تقاضای منابع آبی و محدودیت روزافزون دسترسی به این منابع علاوه بر ایجاد زمینه تعارض و چالش های محلی، منطقه ای و یا بین المللی، می تواند زمینه ساز بروز تفاهم و نهادسازی های موثر و نظم دهنده باشد. این ایجاد فرصت از تهدید در صورتی محقق می شود که مدیران، برنامه ریزان و حتی بهره برداران محلی نسبت به راهبردهای مذاکره و حل تعارض و تبدیل مذاکرات یک طرفه به تعاملات برد-برد چند طرفه، آشنایی و مهارت کافی را داشته باشند.

از دیگر سو، امروزه بیش از هر زمان دیگر، نقش کلیه کنشگران و ذی نفعان (بخصوص بهره برداران محلی) و مشارکت فعالانه آن ها در استفاده کارآ، موثر و پایدار از سرمایه گذاری های صورت گرفته در توسعه و مدیریت منابع آب؛ به سطحی ضروری و غیر قابل انکار رسیده است. برای این منظور ضمن شناخت دقیق شبکه افراد و گروه های درگیر در مسئله و تبیین نقش و روابط میان آن­ها؛ دریافت، فهم متقابل و اقناع کامل تمامی گروه های بهره بردار و هدایت آن ها به سوی مذاکره ای سازنده، امری کلیدی به شمار می رود.

طرح های مدیریتی حوزه آب در زمینه مدیریت مشارکتی هنگامی موفق خواهند بود که بویژه کشاورزان و جوامع محلی ذینفع، به طور کامل و عینی به دستاوردها و خروجی آن نیاز داشته و در طی فرایندی برد-برد، فرصت مشارکت فعال و مسئولانه در فرایند برنامه ریزی، بهره برداری، بهسازی و نگهداری آن را داشته باشند تا بدین ترتیب ضمن تامین منافع در کوتاه مدت و بلند­مدت؛ در آنان تعلق خاطر و احساس مالکیت و انتفاع نسبت به منابع و تاسیسات آب و آبیاری بوجود آید.

گروه مهندسی – اجتماعی آبانگاه در راستای تحقق هر چه بیشتر شعار “مزیت مطلق برای همه” پیاده سازی مدیریت مشارکتی مبتنی بر گفتمان سازنده و مسئولانه کلیه کنشگران بویژه جوامع محلی را اصلی کلیدی در توسعه پایدار منابع آب دانسته و براساس منابع به روز جهانی و ملی و با اتکا به تجارب خود، اقدام به تهیه ادبیات نوین و بومی در این رابطه نموده و قصد در ایجاد ظرفیت های الگویی برای توسعه و بسط این مهم در آینده ای نزدیک در ایران دارد.